پلی‌الکترولیت‌های کاتیونی (Polyelectrolytes) در فرآیندهای تصفیه پساب‌ها نقش مهمی دارند. این مواد شیمیایی با داشتن گروه‌های کاتیونی (بار الکتریکی مثبت) در ساختارشان، تأثیر بزرگی بر تصفیه پساب‌ها دارند. نقش اصلی پلی‌الکترولیت‌های کاتیونی در تصفیه پساب‌ها عبارتند از:
۱- کمک به فعالیت کمک‌رسان:
پلی‌الکترولیت‌های کاتیونی به عنوان کمک‌رسان‌ها در فرآیند تصفیه پساب‌ها استفاده می‌شوند. آنها با تشکیل فلوک‌ها (floccules) کمک می‌کنند ذرات معلق و آلاینده‌های جامد را به هم بچسبانند و به شکل رسوبی جدا کنند. این فرآیند باعث بهبود کارایی فرآیندهای رسوب‌زدایی و جداسازی ذرات معلق می‌شود.
۲- افزایش پایداری فلوک:
پلی‌الکترولیت‌های کاتیونی با تشکیل بارهای الکتریکی مثبت بر روی فلوک‌ها، پایداری و استحکام آنها را افزایش می‌دهند. این امر باعث می‌شود فلوک‌ها به مدت بیشتری جدا نشده و تفتیش نشوند، که در نتیجه کاهش رسوب‌زدایی و تلفات ذرات معلق در پساب را به همراه دارد.
۳- جذب و جمع‌آوری آلاینده‌ها:
پلی‌الکترولیت‌های کاتیونی قادرند بر بار الکتریکی سطح ذرات معلق و رسوب‌ها تأثیر بگذارند. با تنظیم بار الکتریکی ذرات، جذب و جمع‌آوری آلاینده‌ها از پساب‌ها بهبود می‌یابد و قابلیت جداسازی آنها افزایش می‌یابد.
۴- کاهش مصرف کمک‌رسان‌های اصلی:
با استفاده از پلی‌الکترولیت‌های کاتیونی، می‌توان مصرف کمک‌رسان‌های اصلی مانند پلی‌آلومینیوم را کاهش داد. این موضوع به معنی صرفه‌جویی در هزینه‌های مواد شیمیایی و بهبود اقتصادی فرآیند تصفیه است.
۵- تنظیم PH:
برخی از پلی‌الکترولیت‌های کاتیونی قابلیت تنظیم pH پساب را دارند. این امر به کنترل فعالیت آپروتئین‌ها، اسیدهای نووکلئیک و برخی مواد آلی دیگر در پساب‌ها کمک می‌کند و می‌تواند به بهبود کارایی فرآیندهای تصفیه، جلوگیری از تشکیل رسوبات زیستی و کاهش بوی ناپسند در پساب‌ها منجر شود.
به طور کلی، پلی‌الکترولیت‌های کاتیونی با تأثیرات فوق می‌توانند در بهبود کارایی فرآیندهای تصفیه پساب‌ها، جداسازی ذرات معلق، جمع‌آوری آلاینده‌ها و کاهش مصرف مواد شیمیایی کمک‌رسان‌های اصلی مؤثر باشند.
