روش های تولید رنگدانه های سنتزی
رنگدانه های مصنوعی اکسید آهن با نیاز سالیانه حدود یک میلیون تن ، بزرگترین گروه رنگدانه های معدنی رنگی هستند. مقاومت زیاد در برابر هوازدگی ، مقاومت در برابر سفید شدن نور خورشید و سایه های گرم و طبیعی آنها رنگدانه های اکسید آهن را به مواد اولیه بسیار مهمی برای صنعت پوشش تبدیل می کند. اکسید آهن قرمز ، که به هماتیت نیز معروف است ، مهمترین زیر گروه را تشکیل می دهد. کاربرد رنگدانه های قرمز اکسید آهن شامل رنگ آمیزی مصالح ساختمانی ، پلاستیک ها و روکش ها است.
فرآیند لاوکس
چهار فرآیند به طور خاص در سراسر جهان برای تولید صنعتی رنگدانه های اکسید آهن استفاده می شود. فرآیند لاوکس آهن را با نیتروبنزن اکسید می کند. رنگدانه های زرد یا سیاه اکسید آهن در این فرایند تشکیل می شوند. دومی به نوبه خود می تواند از طریق مرحله کلسیناسیون به رنگدانه های قرمز با کیفیت بالا تبدیل شود. آنیلین به عنوان یک محصول جانبی از رنگدانه های اکسید آهن تشکیل می شود و باید به طور کامل از پساب فرآیند حذف شود. علاوه بر جداسازی فاز ، این امر همچنین نیاز به تمیز کردن بیولوژیکی برای حذف موثر و قابل اطمینان مقادیر باقی مانده دارد. در فرایند کلسیناسیون پایین دستی که برای تولید رنگدانه های قرمز اکسید آهن ضروری است ، مقادیر کمی اکسید گوگرد آزاد می شود و باید از طریق یک فرآیند تمیز کردن از جریان گازهای زائد حذف شود. با اکسید آهن سیاه ، که به عنوان مگنتیت نیز شناخته می شود ، فرآیند اکسیداسیون در دمای ~ ۸۰۰ درجه سانتی گراد انجام می شود. با توجه به واکنش اکسیداسیون گرمازا از مگنتیت به هماتیت ، تنها انرژی بسیار کمی در قالب گرما در این مرحله وارد می شود. حتی در صورت مشاهده کلی ، فرآیند لاوکس (شکل ۱) به دلیل اثر اکسیداسیون قوی نیتروبنزن و انتشار گرمای واکنش که می تواند در این فرایند استفاده شود ، در مقایسه با سایر فرآیندهای قرمز اکسید آهن به مقدار کمی انرژی نیاز دارد.
