پلی‌الکترولیت‌های آنیونی (Polyelectrolytes) در فرآیندهای تصفیه پساب‌ها به عنوان کمک‌رسان‌ها (Coagulant Aids) و کمک‌ترسیب‌کننده‌ها (Flocculant Aids) استفاده می‌شوند. نقش اصلی پلی‌الکترولیت‌های آنیونی در تصفیه پساب‌ها به شرح زیر است:
۱- تشکیل فلوک:
پلی‌الکترولیت‌های آنیونی با تشکیل فلوک‌ها (Floccules) در پساب، به عملکرد ترسیب و رسوب‌زدایی آلاینده‌ها کمک می‌کنند. فلوک‌ها به عنوان ساختارهای بزرگ و سبکی شکل می‌گیرند که آلاینده‌ها را به خود می‌کشند و آنها را به سرعت به رسوب تبدیل می‌کنند. این فرآیند باعث در دسترس بودن آلاینده‌ها برای فرآیندهای پساب‌شویی و رسوب‌زدایی بعدی می‌شود.
۲-پایداری فلوک:
پلی‌الکترولیت‌های آنیونی با ایجاد بارهای الکتریکی منفی بر روی فلوک‌ها، پایداری و استحکام آنها را افزایش می‌دهند. این پایداری به این معنی است که فلوک‌ها تا زمان رسوب‌زدایی کامل به صورت جدا نشده و تفتیش نمی‌شوند. این امر باعث بهبود کارایی فرآیند تصفیه و جداسازی آلاینده‌ها می‌شود.
۳- کاهش مصرف کمک‌رسان:
با استفاده از پلی‌الکترولیت‌های آنیونی در تصفیه پساب‌ها، می‌توان میزان مصرف کمک‌رسان‌های اصلی مانند پلی‌آلومینیوم را کاهش داد. این به معنی صرفه‌جویی در هزینه‌های مواد شیمیایی و بهبود اقتصادی فرآیند تصفیه است.
۴- در نظر گرفتن ویژگی‌های خاص:
پلی‌الکترولیت‌های آنیونی می‌توانند با انتخاب مناسب و تنظیم دقیق ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی خود، به نیازهای خاص هر نوع پساب پاسخ دهند. این شامل تنظیم pH پساب، جداسازی آلاینده‌های خاص مانند رنگ‌ها، روغن‌ها و جامدات معلق و بهبود کارایی فرآیندهای تصفیه می‌شود.
۵- کنترل بار الکتریکی:
پلی‌الکترولیت‌های آنیونی قادرند بر بار الکتریکی سطح ذرات معلق و رسوب‌ها تأثیر بگذارند. با تنظیم بار الکتریکی ذرات، جذب و جمع‌آوری آلاینده‌ها از پساب‌ها بهبود می‌یابد و قابلیت جداسازی آنها افزایش می‌یابد.
به طور کلی، پلی‌الکترولیت‌های آنیونی در فرآیندهای تصفیه پساب‌ها نقش مهمی دارند. این مواد شیمیایی با داشتن گروه‌های آنیونی (بار الکتریکی منفی) در ساختارشان، تأثیر بزرگی بر تصفیه پساب‌ها دارند.
