بررسی معروف ترین روش های پوشش دهی فلزات
آندایز کردن (Anodizing)
آنودایزینگ فرایندی است که برای ایجاد یک لایۀ اکسید محافظ روی سطوح فلزی استفاده می شود. لایۀ اکسیدی حاصل، با سرعت بیشتری تشکیل می شود و معمولاً ضخیم تر از حالتی است که به طور طبیعی تولید شود.
فلزات غیر آهنی متعددی را می توان آندایز کرد. اما آلومینیوم به طور موثرتری به این فرآیند پاسخ می دهد.
آنودایزینگ با غوطه وری قطعۀ آلومینیوم در مخزنی پر از محلول الکترولیت به همراه کاتد (معمولاً آلومینیوم یا سرب) انجام می شود. یک جریان الکتریکی از آلومینیوم عبور می کند و باعث اکسید شدن و تشکیل یک مانع محافظ روی سطح آن می شود.
در مقایسه با پوشش های ذکر شده در این مقاله، آندایز شاید ساده ترین باشد. سطوح آنودایز شده را می توان به راحتی با استفاده از شوینده های ملایم به صورت دوره ای تمیز کرد. سطوح آنودایز شده از نظر شیمیایی پایدار هستند و در شرایط عادی تجزیه نمی شوند. این موضوع سبب می شود یک سطح پوشش داده شده با دوام طولانی تر داشته باشیم. به علاوه، از آنجا که آندایزینگ یک فرآیند طبیعی است، معمولا غیر سمی بوده و هیچ محصول جانبی مضر یا خطرناکی تولید نمی کند .مهم ترین اشکال این فرآیند این است که فقط روی تعداد انگشت شماری از فلزات مفید است. این فرآیند برای فلزات آهنی نامناسب است. به این معنی که مواد متداول مانند فولاد و آهن نمی توانند آنودایز شوند. علاوه بر این، رنگ هایی که می توانند با آندایزینگ بدست بیایند، محدود هستند.
گالوانیزه کردن (Galvanizing)
گالوانیزه کردن شامل غوطه ور شدن فلز (بیشتر فولاد یا آهن) در یک حمام از فلز روی (Zn) مذاب است. پس از خروج، فلز پوشش داده شده با اکسیژن و دی اکسید کربن موجود در جو واکنش داده و یک لایه محافظ کربنات روی ایجاد می کند.
فرآیند گالوانیزه کردن، دارای مزایای متعددی است که آن را برای بسیاری از کاربردها به گزینه ای محبوب تبدیل می کند. به عنوان مثال، پوشش اکسید روی بسیار پایدار است و محکم به لایۀ فلزی می چسبد. همچنین معمولا به راحتی پوسته پوسته نمی شود.
گالوانیزه کردن، به محافظت در برابر خوردگی گالوانیک مشهور است. به عبارت دیگر، اگر سطح فلز در اثر خراش، بریدگی یا فرورفتگی در معرض دید قرار گیرد، پوشش روی با خوردگی خود را فدا می کند. این فرایند به محافظت از بستر فولادی در بین عملیات نگهداری کمک می کند.
بزرگترین عیب فرآیند گالوانیزه کردن هزینۀ آن است. گرچه گالوانیزه گرم (HDG) ممکن است برای پوشش دادن سازه های بزرگ فولادی ارزان باشد. اما برای قطعات کوچک تر مانند مهره ها و اتصال دهنده ها می تواند مقرون به صرفه نباشد. علاوه بر این، سطوح گالوانیزه ظاهری خاکستری مات دارند که ممکن است از نظر زیبایی برای برخی از کاربردها خوشایند نباشد.
